"A LIFE BEYOND DREAMS"

Düşünün, bir bahar sabahında evde olmayı düşünün, dışarı çıkmak istediğinizi ama bir şey bulamadığınızı düşünün. Ruhunuzun sıkıştığını ve bunaldığınızı...

İnsan böyle hissettiğinde ne yapmalı, sanırım kapalı duvarlar bana göre değil. En azından müzik var bir anlığına bile olsa alıp sıradan dünyamdan uzaklaştırıyor beni.


Bazı zamanlar içim nefret doluyor ama sebebini anlayamıyorum sonuçta insan her zaman güzel seyler hissedemez elinde sonunda hepimiz insanız ve insanlık demek sadece iyilik mutluluk değildir istemesek bile kızabiliriz kıskanabiliriz bağırabiliriz dengesizleşebiliriz üzülebiliriz ama bence önemli olan bunları yaşarken nasıl tepki verdiğimiz sonuçta her insan bu duygulara farklı tepkiler verir. Belkide ben daha sakinimdir ama başka biri sadece kırıp dökerek bunu yansıtıp ruhundan atabilir o ağırlığı.
Hayatın hiçbir yaşı kolay değil her birinde kendi bünyenizle savaşıyorsunuz o yüzden başka birinin sorunu size çok küçük veya çok büyük gelebilir. Birbirimizi çok küçümsüyoruz bende dahil bunu gerçekten yapıyorum ve bazen belkide bundan zevk alıyorum ama önemli olan sanırım bunu anlamak. Bilmiyorum


Sanki zihnim kocaman bir sırmış ve ben o sırrın sadece %10'unu çözebilmişim gibi geliyor, çünkü çevremde gördüklerimle duyduklarım bağdaşmıyor. Çevremde gördüğüm tek şey hep gittiğim okul evim odam arkadaşlarımla genel olarak gittiğim merkez yerler ve yavaş yavaş bıkmaya başladığım bir şehir, ama zihnimdeki şeyler okuduklarım yani bu bir tabeladan kitaba kadar uzayabilir. Cok geniş bir yelpaze ve duygularım bu okuduklarımla beraber yücelirken gözlerim hayal kırıklığına uğruyor. Ne zaman gerçekten keşfedebilirim?

"A LIFE BEYOND DREAMS"