En son ne zaman bir şey düşünmeden uyudunuz? veya
Neden insan hep düşünür farkındaysanız bunun hiç arası yok insan ya çok düşünüyor yada hiç düşünmüyor. Çok düşünen insan en sonunda aklını kaçırıyor yada pimpirikli oluyor hiç düşünmeyende sertleşiyor ve duygularını yitirdiğini düşünüyor.
Ne pimpirikli denilen insan pimpirikli ne de duygusuz denilen insan duygusuz, biz insanlar anlayamadığımız her şeye isim koymayı seviyoruz, onu kalıplaştırıyor ve bir etiketmiş gibi başkalarına takıyoruz. Hep derler ya insan bilmediği şeyden korkar diye mesela insanlar bu cümleyi kullanmadan önce bilmediklerinden gerçekten korkarmıydı yoksa sadece merak mi ederlerdi, belkide bu cümle ortaya çıktıktan sonra merak duygusu yerini korku sardı ve insanlar artık bilmedikleri şeylerden korkmaya başladı. Demek istediğim bizler (bende dahil) karşımızdaki kişiyi bile anlayamıyoruz ve nerdeyse aynı şeyi yapıyoruz. Oysa etrafta o kadar güzel şeyler var ki;
müzik var, temiz hava var, sahiller var, kitaplar var
ne güzeldir insanın hayal gücü, nerdeyse bütün hayati belkide ordadır kitaplardan tutun mesajlaştığımız anlarda bile hayal kurarak kelimeleri bir odaya yerleştiririz. O kelimeleri yaşarız.
Hep güzel midir dünya?
hayır
Üzüntüde vardır, mesela acı, nefret, kıskançlık, karamsarlık
Hayat günlük güneşlik olmasada bir şekilde öyle olması için umudumuzu kaybetmememiz gerekiyor, zaten o zaman buna hayat deniyor. Sadece gözlerinizi kapatın, nefes alın ve bırakın içinizdeki ilham ruhunuzu sarsın(karamsarların enim ruhum yok dediğini duyuyor gibiyim)
aa tabi bir ruhunuz varsa..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder